Harita - Meydancık, Şavşat (Meydancık)

Meydancık, Artvin ilinin Şavşat ilçesine bağlı bir köydür.

Köyün eski adı Diyoban'dır. Gürcüce bir yer adı olan Diobani'den (დიობანი) gelir. Diobani'nin de "büyük köy" anlamındaki Gürcüce Didubani'den (დიდუბანი; "didubani") değişime uğradığı sanılır.

Diobani, tarihsel Gürcistan'ın güneybatı kesimini oluşturan bölgelerden biri olan Şavşeti'nin köylerinden biridir. Osmanlılar yerleşimi 16. yüzyılın ortasında, birleşik Gürcistan Krallığı'nın ardından bu bölgeye hakim olan Samtshe-Saatabago'dan ele geçirdi. Ardından Diobani, Çıldır Eyaleti sınırları içinde yer aldı. 1835 tarihli Mirhev (İmerhevi) livası nüfus defterine göre de bu eyaletin köylerinden biriydi. Osmanlı idaresinin vergi belirleme ve askere alma amacıyla sadece erkek nüfusunu tespit ettiği bu tarihte Diobani'de 44 hanede 127 erkek yaşıyordu. Erkek sayısı kadar kadın eklenince, köyün toplam nüfusunun 254 kişiden oluştuğu ortaya çıkar.

Diobani, uzun süre Osmanlı egemenliğinde kaldıktan sonra, 93 Harbi'nde Rusların eline geçti. Rus idaresinin de Dioban (Диобан) olarak kaydettiği köy, Artvin saçağının (okrug) Şavşet-İmerhevi kazasına (uçastok) bağlıydı. Bu kazada yer alan Tskalsimeri nahiyesinin dört köyünden biriydi. 1886 yılında köyün nüfusu, tamamı Gürcü olan 527 kişiden oluşuyordu. Nitekim 1890'larda bölgeyi dolaşan Gürcü tarihçi Zakaria Çiçinadze de yerleşimi İmerhevi'de Gürcücenin konuşulduğu köyler arasında saymıştır. Öte yandan köyde bugün de kullanılan Gürcüce mevki adları da buranın bir Gürcü köyü olduğuna işaret etmektedir.

Diobani, Rus egemenliğinin ardından, 1918-1921 arasında bağımsız olan Gürcistan'ın sınırları içinde yer aldı. Ardından Gürcistan'ı işgal eden Sovyet Rusya ile Ankara Hükümeti arasında imzalanan Moskova Antlaşması'yla Türkiye'ye bırakıldı.

Artvin bölgesinin Türkiye'ye bırakılmasından bir yıl sonra, 1922 yılında burada yapılan nüfus tespitine göre Diyoban köyünde 103 hanede 333'ü kadın ve 366'sı erkek olmak üzere 699 kişi yaşıyordu. Bu tespitte de köyün nüfusunun tamamı Gürcü olarak kaydedilmiştir. Bu tarihte yerleşim, Artvin livasının Şavşat kazasına bağlı İmerhevi nahiyesinin 18 köyünden biriydi. Nüfus açısından Tskalsimeri ve Çihori'den sonra nahiyenin üçüncü büyük köyüydü. Diobani veya Diyoban'ın adı 1925 yılında Meydancık olarak değiştirildi. Bununla birlikte köyün eski adı, yeni adıyla birlikte "Meydancık (Diyoban)" biçiminde resmî kayıtlarda uzun süre kullanıldı. Adının değiştirilmesinden bir yıl sonra yapılan tespitte köyün nüfusu azalmış, 703 kişiye gerilemişti.

Meydancık, İmerhev nahiyesinin merkeziydi. Nitekim 1928 tarihli Osmanlıca köy listesinde ve 1935 genel nüfus sayımında İmerhevi, "İmerhav" (ایمەرخاو) adıyla Şavşat kazasın nahiyelerinden biri olarak geçer. Bu nahiyenin merkezi Meydancık köyüydü ve kısa süre sonra nahiyenin adı da Meydancık olarak değiştirildi. 15 Aralık 1993 tarihinde Meydancık (Diobani) köyü ile Balıklı (Tskalsimeri), Mısırlı (İveti) ve Taşköprü (İphrevi) köyleri birleştirilerek Meydancık Belediyesi kuruldu ve 2013 yılında varlığı sona erdi.

Meydancık'ta bir kilisenin varlığı bilinmektedir. Eski bir köy olup sonra Meydancık'ın bir mahallesine dönüşen Koklieti'deki kiliseden geriye yıkıntılar kalmıştır. 1904 yılında köyü görmüş olan kültür tarihçisi Nikolay Marr, bu kilisenin dikdörtgen bir yapı olduğundan ve yıkılmış olan kilisenin ortasında bir ceviz ağacının büyüdüğünden söz etmiştir.